dimanche 15 février 2009

La lettre de Cyrille.

“ Ne pleure pas, Fabrice.
Il restera toujours quelque chose de notre rencontre,
Moi, j’ai appri l’amitié, la générosité.
La confiance, la courage et peut–être aussi l’amour….
Si tu penses très fort â moi peut–être que tu pourras.
Toi aussi, un jour. Traverser les murs….”

คำแปลจ่ะ

อย่าร้องไห้ไปเลยนะ Fabrice
ฉันยังคิดถึงเธออยู่เสมอ
เรื่องของเรายังคงอยู่นะเพื่อนเกลอ
ที่เจอะเจอที่ร่วมกันผ่านพ้นมา

และฉันเองได้เรียนรู้นะเธอจ๋า
ความกล้าหาญกรุณาของเธอไง
มิตรภาพรวมถึงความไว้ใจ
ร่วมผลักไสเป็นความรักยากลืมเลือน
ครั้นว่าเธอคิดถึงฉันเหลือเกิน
เธออาจเดินข้ามผ่านประตูเหมือน
ฉันคนนี้ที่รอเธออยู่เช่นกัน
แล้วซักวันฉันคงได้พบเธอ

Aucun commentaire: